گذشته رنگى نيست اما هيچوقت رنگ نمى بازد

بازگشت به گذشته مثل ديدن يك پلان دردناك و غم انگيز از يك فيلم است.. تو دوست ندارى رنج بكشى.. دوست ندارى غمگين شوى.. اما هر بار مى روى سراغ همان پلان فيلم و دوباره و دوباره تماشايش مى كنى.. قلبت فشرده مى شود.. نفس تنگى مى گيرى و اشك مى ريزى.. مى دانى چه مى خواهم بكويم؟! بازگشت به گذشته و اتفاقاتش به سادگى انتخاب يك پلان غم انگيز از همان فيلم هميشگى است.. صحنه اى كه هربار درد و رنج امانت را مى برد اما باز هم تماشايش مى كنى.. دوباره و دوباره..